My Son lekko mnie rozczarowalo, ale może dlatego, że po Kambodżańskim Angkor, nie wiele świątyń jest w stanie człowieka zaskoczyń. W My Son X-XIV wieczne świątynie są bardzo zniszczone, przyczniły się do tego także amerykanskie naloty bomowe w 1969 r., które byly skuteczniejsze niż czas.
My Son
Taka mała stocznia ;)
Trochę propagandy nigdy nie zaszkodzi, chociaż sami Witnamczycy śmieją się z tego.
Będę megasubiektywna: pierwsza fota w mojej percepcji emocjonalnej wymiata, tym bardziej, że jakieś naleciałości genetyczne Akity-Inu zauważam... no piękny zwierz, w jakże władczej postawie. Łapencje założył niczym Yukonik :-D
OdpowiedzUsuńCudnie popatrzeć jak tchnęłaś życie w bloga, za sprawą zdjęć na których to życie widać. Bravissimo My Dear! :-))) We want more!
PS. tęsknisz już choć trochę za polskim landem? ;-))
Nie przesadzaj z tym życiem ;) Troszkę nawet tęsknie, wydaje mi się, że jestem już długo poza domem, a to zaledwie kilka dni.
OdpowiedzUsuńzdjęcia rewelacja! w końcu coś się dzieje na blogu
OdpowiedzUsuńdla mnie to duża niespodzianka gdzie Cię "wiatr poniósł" jakieś pragnienie duszy sie wyrywa
BUZIAKI
BB RUDA ;)
Fajne, ciekawe i egzotyczne dla mieszczuchów i takich co wakacje i urlopy spędzaja u rodziny na dzialce. Może i mnie kiedyś poniesie gdzieś w świat?
OdpowiedzUsuńBB - to ja nie mówiłam gdzie jadę?? To miałaś niespodziankę ;) buziaki
OdpowiedzUsuńniespodzianka niesamowita. Wschod bliższy lub dalszy drzemie po cichu w marzeniach wielu z nas a tylko nieliczni podnoszą pupe z fotela zeby zobaczyć jak marzenie wygląda z bliska ;)
OdpowiedzUsuńBB ;*